Για την προσπάθεια ιδιωτικοποίησης του δάσους Συγγρού

Τους τελευταίους μήνες, γινόμαστε μάρτυρες μιας πρώτης προσπάθειας από τη μεριά της κυβέρνησης, καθώς και των διαχειριστών του δάσους Συγγρού, για την ιδιωτικοποίηση/εμπορευματοποίηση του. Πέρα από τις διάφορες δηλώσεις που γίνονται για το ζήτημα, το ΙΓΕ(Ινστιτούτο Γεωπονικών επιστημών) αποφάσισε να κλείσει τις πόρτες του Συγγρού για το κοινό, μετά τις 22.00 και να κλειδώσει μόνιμα μία εκ των εισόδων του. Ως μια πρώτη απάντηση παραθέτουμε την ανακοίνωσή μας για το ζήτημα, καθώς και φωτογραφίες από παρέμβαση με συνθήματα στα σχολικά συγκροτήματα που στεγάζονται στο χώρο του δάσους, αλλά και την πόρτα που ξανανοίξαμε για το κοινό.

Στην πρόσφατη παρουσίαση του νέου Δ.Σ. του Ι.Γ.Ε., στην οποία παρευρέθηκε ο υπουργός αγροτικής ανάπτυξης Μάκης Βορίδης, τέθηκε επί τάπητος το ζήτημα της οικονομικής αξιοποίησης του δάσους Συγγρού. Το δάσος αυτή τη στιγμή, αποτελεί έναν πραγματικό πνεύμονα πρασίνου για την περιοχή των βορείων προαστίων, με εκατοντάδες επισκέπτες κάθε εβδομάδα να το χρησιμοποιούν για την βόλτα τους, ενώ στο εσωτερικό του στεγάζονται τρία σχολικά συγκροτήματα καθώς και ορισμένες δραστηριότητες του Ι.Γ.Ε. Μέχρι και σήμερα η πρόσβαση σε αυτό είναι ανοιχτή για το κοινό, με εξαίρεση τις καλοκαιρινές ημέρες εκείνες, στις οποίες είναι μεγάλος ο κίνδυνος πυρκαγιάς.

Εδώ και δύο περίπου δεκαετίες εμφανίζονται κατά διαστήματα διάφορα σχέδια για την οικονομική αξιοποίηση του δάσους, καθώς και διάφορες πρωτοβουλίες για την αλλαγή του νομικού καθεστώτος που θα διευκολύνουν τα σχέδια αυτά. Η τοπική κοινωνία δεν ξεχνάει τα φαραωνικά σχέδια επί δημαρχίας Τζανίκου για την πλήρη μετατροπή του Συγγρού σε τουριστική και οικονομική ατραξιόν, ούτε όμως και τις διστακτικές κινήσεις τόσο της δημοτικής αρχής Πατούλη όσο και της περιφέρειας, προς αντίστοιχη κατεύθυνση. Ο Βορίδης λοιπόν στην προαναφερόμενη παρουσίαση παρακολούθησε τον νέο πρόεδρο του Ι.Γ.Ε., Θυμάκη να μιλάει για μετατροπή του δάσους σε αγρόκτημα πόλης και σε αξιοποίησή του στη λογική του Estate Management – Park Management, [σ.σ.: σε απλά ελληνικά «Κτηματομεσιτική Διαχείριση – Διαχείριση Πάρκων»]…με Συμπράξεις Δημοσίου – Ιδιωτικού Τομέα (Σ.Δ.Ι.Τ.), Κοινωνική Οικονομία και κάθε μορφή εφικτής συνέργειας προς όφελος του Ι.Γ.Ε. και των πολιτών [σ.σ.: διάβαζε ‘’επιχειρηματιών’’].

Τι είπε λοιπόν ο Θυμάκης πίσω από τις βαρύγδουπες δηλώσεις περί management; Ότι επί της ουσίας στόχος της διοίκησης του Ι.Γ.Ε. είναι η αλλαγή του χαρακτήρα του δάσους, σε πάρκο φιλικό προς την ιδιωτική οικονομία. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι όταν ο υπουργός Βορίδης απάντησε σε ερώτηση του Κ.Κ.Ε. σχετικά με το ζήτημα στην βουλή, έδωσε απάντηση δια της δημιουργικής ασάφειας, φροντίζοντας παράλληλα εν τη ρύμη(;) του λόγου του να αναφερθεί σε άλσος και όχι σε δάσος.

Παράλληλα, με απόφαση του Ι.Γ.Ε., οι πύλες του δάσους κλείνουν μετά τις 22.00, χωρίς να δίνεται καμία σοβαρή αιτιολόγηση, σε μια προσπάθεια που έχει σοβαρές απολήξεις, καθώς θέτει σε κίνδυνο την- μέχρι τώρα- ελεύθερη πρόσβαση στο δάσος.

Οι εξελίξεις αυτές, δείχνουν ποιες είναι οι διαθέσεις τόσο της τοπικής αυτοδιοίκησης, όπου η δημοτική αρχή (Ν.Δ.) και η μείζων αντιπολίτευση (ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Καραμέρος) δεν βγάζουν άχνα για το ζήτημα, όσο όμως και της κεντρικής εξουσίας που βλέπει στο Συγγρού μια επιχειρηματική ευκαιρία. Η αντίληψη του φυσικού περιβάλλοντος ως μιας κερδοφόρας επιχείρησης, είναι κοινή τόσο στην τοπική αυτοδιοίκηση όσο και στην κεντρική εξουσία και είναι μια πολιτική που με συνέπεια υλοποιούν και τα δύο κόμματα εξουσίας (ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Ν.Δ.). Αμφότεροι βλέπουν το κέρδος ως ύψιστο ζήτημα και για αυτό εργάζονται και όχι για την βελτίωση της ποιότητας ζωής της κοινωνικής πλειοψηφίας. Οι οποίες προσπάθειες, όμως, της κυβέρνησης, της περιφέρειας Πατούλη (με συνεργάτες του οποίου είναι γεμάτο το Δ.Σ. του Ι.Γ.Ε.) και των δημοτικών παρατάξεων θα πέσουν στο κενό.

Μπροστά στην προσπάθεια αλλαγής του χαρακτήρα του δάσους Συγγρού θα πρέπει η τοπική κοινωνία του Αμαρουσίου και των γύρω περιοχών, να βρεθεί απέναντι στην ιδιωτικοποίηση (γιατί περί αυτού πρόκειται) και να επιβάλει την διατήρηση και αναβάθμιση του δάσους σε έναν ακόμα πιο μεγάλο πνεύμονα πρασίνου.

Κάτω τα χέρια από το δάσος Συγγρού – Όχι στην εμπορευματοποίηση του δάσους Κατάληψη Έπαυλης Κουβέλου – Αναρχική συλλογικότητα Amargi