Μακεδονία γη ελληνική;
Η Μακεδονία ιστορικά αποτέλεσε έναν πολυπολιτισμικό τόπο, όπου διαφορετικές εθνότητες, γλώσσες και θρησκείες συνυπήρχαν, τουλάχιστον έως τους βαλκανικούς πολέμους. Στην ευρύτερη περιοχή, ζούσαν Έλληνες, Τούρκοι, Εβραίοι, Σλαβομακεδόνες, Βούλγαροι.
Η σύσταση του πληθυσμού άρχισε να αλλάζει με την ανταλλαγή πληθυσμών Ελλάδας-Βουλγαρίας το (1919) και με αυτή που ακολούθησε τη Μικρασιατική εκστρατεία (1919-1922), συνεχίστηκε με τη γενοκτονία των Εβραίων της Θεσσαλονίκης, από τους ναζί και τους έλληνες συνεργάτες τους(1940-1944), καθώς και η μετανάστευση του μεγαλύτερου κομματιού του Σλαβόφωνου πληθυσμού της «ελληνικής» Μακεδονίας, μαζί με τους σλαβόφωνους αντάρτες του ΔΣΕ, με το τέλος του εμφυλίου(1949)-στους συγκεκριμένους δεν επιτράπηκε να επαναπατριστούν όπως οι υπόλοιποι- Έλληνες- πολιτικοί πρόσφυγες-. Όλη αυτή η διαδικασία, που κράτησε πάνω από 40 χρόνια, στόχευε στο να δημιουργηθεί μια «ελληνική» Μακεδονία μέσα στα σύνορα της χώρας, όπως αντίστοιχα κινήθηκαν και τα υπόλοιπα βαλκανικά κράτη στην προσπάθεια τους να δημιουργήσουν εθνικά καθαρές πατρίδες.
Ελληνομακεδονικές σχέσεις
Η πρώτη ένταση μεταξύ Ελλάδας και της Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας σημειώνεται κατά τη δημιουργία της Σοσιαλιστικής Γιουγκοσλαβίας και κορυφώνεται με τη διάλυσή της και την ανεξαρτητοποίηση της Δημοκρατίας της Μακεδονίας(ΔτΜ) το 1991. Από τότε πραγματοποιούνταν διαβουλεύσεις μεταξύ των δύο κρατών για μια σειρά θεμάτων, μεταξύ των οποίων ήταν το όνομα, η σημαία, το σύνταγμα της Μακεδονίας, αλλά και εμπορικές συμφωνίες. Το ελληνικό κεφάλαιο είδε στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας μια ευκαιρία, για περαιτέρω επέκταση και εισχώρηση στις οικονομίες των γειτονικών(αδύ- ναμων) κρατών, με πρώτη και κύρια αυτήν της ΔτΜ.
Με στόχο το κέρδος και πρόσχημα την ονοματολογία, οργανώθηκαν από τον κρατικό μηχανισμό, την εκκλησία και άλλους «φορείς» εθνικιστικά συλλαλητήρια σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, που αντιτίθονταν στην ονομασία της Μακεδονίας. Εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου συμμετείχαν σε αυτές τις συγκεντρώσεις (με τα σχολεία να κλείνουν για να κατέβουν οι μαθητές) και πορεύτηκαν κάτω από τα σύνθημα «Η λύση είναι μία κοινά σύνορα με τη Σερβία». Μαζί με τα συλλαλητήρια, το ελληνικό κράτος πίεσε με διάφορους τρόπους τη ΔτΜ (19 μήνες εμπορικό εμπάργκο με οικονομική ζημιά 1,5 δις δολά- ρια, διπλωματικές πιέσεις κ.α.), με αποτέλεσμα, αργότερα, την ευνοϊκή, μαζική εισροή ελληνικών κεφαλαίων στη γείτονα χώρα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το πρωτόκολλο συνεργασίας μεταξύ του ελληνικού ΔΙΠΕΚ (Διαβαλκανικό και Παρευξείνιο Επιχειρησιακό Κέντρο) και του Γραφείου Ιδιωτικοποίησης των Σκοπίων-με απλά λόγια συμφωνία ιδιωτικοποιήσεων διαφόρων κρατικών επιχειρήσεων σε ελληνικά χέρια-.Σήμερα, οι ελλη- νικές επιχειρήσεις παράγουν το 10% του ΑΕΠ της ΔτΜ, ποσοστό αρκετά υψηλό.
Πέρα από τα άμεσα συμφέροντα που εξυπηρέτησε ο εθνικιστι- κός εσμός , λειτούργησε και σαν αποσυμπίεση των κοινωνικών κινημάτων της εποχής(διαδηλώσεις για τη δολοφονία Τεμπο- νέρα, μαθητικές καταλήψεις, κινητοποιήσεις ενάντια στην πώληση της ΕΑΣ).
Μακεδονικό 2018
Η κατάσταση μεταξύ των 2 κρατών έχει σταθεροποιηθεί, με την Ελλάδα να μην αναγνωρίζει την επίσημη ονομασία και να μπλοκάρει την ένταξη της ΔτΜ στο ΝΑΤΟ, ενώ οι εμπορικές σχέσεις αναπτύσσονται σταθερά. Πλέον, λόγω του Ρωσο-ΝΑΤΟι- κού ανταγωνισμού και για να μην ενταχθεί στη Ρωσική επιρροή η Μακεδονία, υπάρχουν σοβαρές πιέσεις και στις δύο μεριές από το ΝΑΤΟ, για να βρεθεί λύση στο ζήτημα του ονόματος. Η διαφορά με το ‘92 είναι ότι το μεγαλύτερο κομμάτι του Ελληνικού κεφαλαίου, τάσσεται υπέρ της ένταξης της Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ και ως εκ τούτου δεν συντάσσεται εμφανώς με τα συλλαλητήρια. Ωστόσο ένα άλλο κομμάτι, είτε για αντιπολιτευτικούς, είτε για οικονομικούς λόγους, προμοτάρει, στηρίζει και οργανώνει αυτά τα συλλαλητήρια.
Ανατομία του συλλαλητηρίου
Την οργάνωση του εθνικιστικού συλλαλητηρίου στήριξαν και προώθησαν σύσσωμος ο εθνικός κορμός. Από ΜΜΕ, κόμματα, εκκλησία, παραστρατιωτικές και παρεκκλησιαστικές οργανώσεις ακροδεξιές ομάδες, φασίστες, χουντικούς, ‘’αριστερούς’’ πατριώτες, Μακεδόνες και Μακεδονομάχους και φυσικά τον πρόεδρο ΚΕΔΕ, Ιατρικού συλλόγου Αθήνας και φυσικά Δήμαρχο μας(και πολλά άλλα τέτοια όμορφα), Γιώργο Πατούλη. Και κάπου μέσα σε όλο αυτό το συρφετό χώρεσαν και χιλιάδες(ταξικά ασυνείδητοι/ες) καταπιεσμένοι/ες που δεν μπορούν να δουν πως τα συμφέροντα τους δεν βρίσκονται στο να υπερασπίζονται επίπλαστες έννοιες, όπως τα εθνικά συμφέροντα. Σίγουρα δεν είναι όλοι αυτοί φασίστες, όλοι οι φασίστες όμως, ήταν εκεί και νομιμοποιήθηκαν δίνοντας το «πολιτικό» τους στίγμα στο συλλαλητήριο. Η συνύπαρξη με το οργανωμένο (η μη) κομμάτι του φασισμού- έστω και παθητικά- το νομιμοποιεί κοινωνικά και του οπλίζει το χέρι.
Ο ρόλος της ακροδεξιάς στα συλλαλητήρια και η απάντηση μας.
Μέσα στην συγκύρια αυτή, βρήκαν ευκαιρία διάφορες φασιστικές ομάδες, να ξαναβρεθούν στο δημόσιο χώρο, με την κάλυψη της αστυνομίας και την πλάτη του συλλαλητηρίου, να επιτεθούν στον Ελεύθερο κοινωνικό χώρο Σχολείο(Θεσσαλονίκη), να κάψουν την κατάληψη Libertatia (Θεσσαλονίκη), και να επιτεθούν στο Αυτοδιαχειριζόμενο θέατρο Εμπρός(Αθήνα). Είναι σημαντικό να πούμε πως τα συλλαλητήρια λειτουργούν σα φυτώρια της ακροδεξιάς, που βρήκε ευκαιρία να απευθυνθεί στη νεολαία με μαζικούς όρους. Η απάντηση που έδωσε το αντιφασιστικό κίνημα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη ήταν δημόσιες, αντιεθνικιστικές συγκεντρώσεις, περιφρουρήσεις γειτονιών, στεκιών και καταλήψεων καθώς και δεκάδες δράσεις ανά την επικράτεια, με σκοπό να καταστεί σαφές πως δεν θα αφήσουμε τις γειτονιές και τις πόλεις μας βορά στις ορέξεις του φασισμού.
Η θέση μας ως αναρχικοί-ές
Οι λαοί των Βαλκανίων ξέρουν τι πάει να πει πόλεμος, εθνοκάθαρση, εθνικισμός, φτώχεια και καταπίεση. Τώρα που βλέπουμε την κατάσταση στα Βαλκάνια να χειροτερεύει και τους εθνικισμούς να διεκδικούν σοβαρό κομμάτι της πολιτικής ατζέντας, πρέπει να δηλώσουμε προς πάσα κατεύθυνση πως δεν παίρνουμε μέρος στον εθνικιστικό/κρατικό ανταγωνισμό. Δεν μας ενδιαφέρουν οι αλυτρωτισμοί εκατέρωθεν, η ιστορική συνέχεια, ούτε το ζήτημα του ονόματος. Για εμάς ο εχθρός δεν βρίσκεται στα σύνορα. Ο εχθρός μας είναι εδώ και είναι τα σύνορα, το κράτος, το κεφάλαιο και ο φασισμός. Να επιτεθούμε σε αυτούς που υποτιμούν τις ζωές μας και όχι στους/ τις καταπιεσμένους/ες πέρα από τα σύνορα.
ΥΓ. Χαιρετίζουμε όλες τις πολύμορφες αντιφασιστικές δράσεις, που έστησαν ανάχωμα στις ορέξεις του φασισμού και του εθνικισμού.
Αλληλεγγύη στις καταλήψεις Libertatia, εκχ σχολείο και Εμπρός
Διεθνιστικός ταξικός αγώνας μέχρι την καταστροφή κράτους, κεφαλαίου, φασισμού.
Για την κοινωνική επανάσταση την αναρχία και τον κομμουνισμό
Κατάληψη Έπαυλης Κουβέλου
