Όσο οι κοινωνικές ανισότητες οξύνονται και το χάσμα μεταξύ των τάξεων μεγαλώνει, οι μάσκες κράτους δικαίου και πρόνοιας πέφτουν και αντικαθιστώνται από μέτρα που αποσκοπούν στη διατήρηση της τάξης. Μιας τάξης που εξασφαλίζει την αδιατάραχτη εκμετάλλευση των ατόμων από το σύστημα, όπως και την άμεση καταστολή μιας επερχόμενης εξέγερσης.
Φτάνοντας στο σήμερα, σε μια περίοδο συστημικής κρίσης και υπό το φόβο κοινωνικής έκρηξης, το κράτος επενδύει σε τέτοια μέτρα ‘προληπτικής καταστολής’. Κι αυτό με στόχο να αποδυναμώσει ηθικά κάθε αγωνιζόμενο άνθρωπο που θα θελήσει να αντισταθεί ατομικά, αποτρέποντας τον και από τη συλλογικοποίηση της δράσης του. Όπως επιβεβαιώθηκε εξάλλου μετά το Δεκέμβρη του ΄08, παρακολουθούμε την κλιμάκωση πολλαπλών προσβλητικών κατασταλτικών πρακτικών ενάντια στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια-ελευθερία όσο και σε κάθε μορφή κοινωνικής αντίδρασης.
Σε μια προσπάθεια ποινικοποίησης κάθε πτυχής της επαναστατικής διαδικασίας, το καθεστώς προβαίνει σε αναβάθμιση του τρομονόμου, δίνοντας πάτημα στη δίωξη ακόμα και της πιο απλής μορφής διαμαρτυρίας και καθορίζοντάς την ως ποινικά διωκόμενη. Είδαμε ήδη τη βίαιη καταστολή που δέχτηκαν φέτος κινήματα όπως το μαθητικό, αλλά και οι διαμαρτυρίες συμβασιούχων και ιδιοκτήτων φορτηγών. Επίσης, πλέον μπορεί να χαρακτηριστεί ως τρομοκρατική πράξη η συμμετοχή σε εγχειρήματα, όπως καταλήψεις, ελεύθεροι κοινωνικοί χώροι, συνελεύσεις ελευθεριακού χαρακτήρα, συγκεντρώσεις-πορείες, κινήσεις αντιπληροφόρησης, καθώς και εκδηλώσεις αλληλεγγύης σε φυλακισμένους αγωνιστές, μετανάστες κτλπ. Η καταστολή όμως, εκτός από εξουδετέρωση αντιστασιακών κινήσεων, εξυπηρετεί και μια άλλη καθεστωτική ανάγκη: τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης.
Ο αντιπερισπασμός αυτός, επιτυγχάνεται μέσω της προβολής ενός εικονικού εχθρού που σπέρνει τον τρόμο, έναντι στον πραγματικό εχθρό που είναι το ίδιο το κράτος-εξουσία. Έρχεται λοιπόν στο προσκήνιο η διαδικασία ‘εξάρθρωσης της τρομοκρατίας’, εφ όσων η καταστολή είναι ο μόνος τρόπος που το κράτος μπορεί να δείξει τη δύναμή του και να υπερασπίσει τη συνοχή του, όπως επιβεβαιώθηκε και επιβεβαιώνεται με συλλήψεις και δολοφονίες αγωνιστών σε περιόδους αδυναμίας του.
Τη στήριξή τους σε αυτήν την προσπάθεια προσφέρουν απλόχερα τα φερέφωνα της σύγχρονης χούντας, ΜΜΕ, απογυμνώνοντας κοινωνικές μορφές αντίδρασης από την πολιτική τους υπόσταση, και παρουσιάζοντάς τες σαν μια τυφλή μορφή βίας που απειλεί την κοινωνική ειρήνη. Μια κοινωνική ειρήνη, η οποία δεν είναι τίποτα άλλο από την κοινωνική στασιμότητα που μετατρέπει την κοινωνία σε συνένοχο στα εγκλήματα κατά του εαυτού της. Άλλοτε πάλι προδικάζουν ανθρώπους λόγω των πολιτικών τους ιδεών-πρακτικών ή των κοινωνικών τους σχέσεων και προτρέπουν την κοινωνία στον καταδοτισμό (εις βάρος αυτών των ατόμων), βάζοντας τα θεμέλια για τη φασιστική μετάλλαξή της.
Κράτος σημαίνει ισχύς του δυνατότερου πάνω στον αδύναμο. Ο αγώνας ενάντια στο κράτος, είναι αγώνας της κοινωνίας ενάντια στους δυνάστες της. Η ουδετερότητα και η αδράνεια δεν μπορεί να είναι επιλογές πια. Ήρθε η ώρα ο καθένας να διαλέξει στρατόπεδο.
ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ – ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ
Όλοι στη διαδήλωση ενάντια στην κρατική τρομοκρατία, Προπύλαια 25/11, ώρα 19:00.
κατάληψη έπαυλης Κουβέλου 
Υποβολή απάντησης