Σημειώσεις για την καταστολή, το κράτος, τα αφεντικά και τους φασίστες τους.
Τότε θυμάσαι που μου λες –ετέλειωσε ο πόλεμος.
Όμως ο πόλεμος δεν τέλειωσε ακόμα!
Γιατί κανένας πόλεμος δεν τέλειωσε ποτέ!
Τ. Λειβαδίτης
Το τελευταίο διάστημα ακούμε και διαβάζουμε όλο και πιο συχνά απειλές προς την Κατάληψη Έπαυλης Κουβέλου. Από τη μία η “διαρροή” των εισαγγελικών εντολών για τις εκκενώσεις καταλήψεων, που στοχοποιούν μαζί με πλήθος δομών αγώνα και τη δικιά μας. Παράλληλα με αυτές το υβριστικό παραλήρημα του Γ. Νικολαράκου (προέδρου του εμπορικού συλλόγου Αμαρουσίου και θιασώτη αντεργατικών φιεστών), που τον τελευταίο μήνα κατά τη διάρκεια παρέμβασης επ’ αφορμής της φημολογούμενης Λευκής Νύχτας μας παρότρυνε «να μην τριβόμαστε στη γκλίτσα του τσοπάνη γιατί μπορεί να σπάσουμε τα κεφάλια μας». Συμπληρωματικά και ενισχυτικά με όλα αυτά οι συχνές αναφορές της Χρυσής Αυγής στη «γνωστή συμμορία του Αμαρουσίου» που έχει κάνει αφιλόξενη την περιοχή στα μαντρόσκυλα των καπιταλιστών και η συνεχής στοχοποίηση συντρόφων μας από τους υμνητές του Χίτλερ που γυρεύουν χείρα βοηθείας από το κράτος μήπως και καταφέρουν να ορθοποδήσουν στη γειτονιά.
Ούτε να το σκέφτονται!
Όλος αυτός ο συρφετός που επιτίθεται συντονισμένα, προσπαθεί να “καθαρίσει” το Μαρούσι από αυτούς και αυτές που αγωνίζονται ενάντια στις αντεργατικές πολιτικές-πρακτικές, ενάντια στην εξατομίκευση και τη μοιρολατρία, ενάντια στον εκφασισμό και τα τάγματα εφόδου των αφεντικών. Όλοι αυτοί προσπαθούν να “καθαρίσουν” το δημόσιο χώρο από τους αγωνιζόμενους και τις αγωνιζόμενες και να μπολιάσουν μέσα στον καθένα και την καθεμιά μας το συναίσθημα της ήττας και της απογοήτευσης. Και αυτό δεν είναι βίωμα μόνο της δικής μας γειτονιάς. Δεν είναι μόνο η δικιά μας πραγματικότητα.
Η συντονισμένη αυτή επίθεση πραγματοποιείται πάνω στα συντρίμμια που έχει αφήσει ο καπιταλισμός και η κρίση του και λειτουργεί ως μηχανισμός στήριξης και αναζωογόνησής του. Η θωράκιση του κράτους με σκοπό την “πολυπόθητη” ανάκαμψη της οικονομίας απαιτεί σε κάθε γωνιά της επικράτειας δημάρχους να προωθούν τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, θεσμικούς φορείς και υπουργούς να συγκαλύπτουν εργοδοτικά εγκλήματα, προέδρους εμπορικών συλλόγων να διοργανώνουν Λευκές, Κόκκινες και Μαύρες νύχτες, αφεντικά να απειλούν και να τραμπουκίζουν όσες/όσους διεκδικούν τα δικαιώματά τους.
Η λεηλασία της ζωής μας και το σαμποτάρισμα του ταξικού-αντικαπιταλιστικού αγώνα χρειάζονται φασίστες να επιτίθενται στους κατατρεγμένους, να διασπούν το ταξικό κίνημα και να λειτουργούν ως ασπίδα των αστικών συμφερόντων. Απαιτούν μ.μ.ε. να σπεκουλάρουν προς όφελος του εκμεταλλευτικού συστήματος, ακαδημαϊκούς να ξαναγράφουν από την ανάποδη την ιστορία μας, δικαστές να καταδικάζουν φτωχοδιάβολους, διαδηλωτές και απεργούς και να αθωώνουν την οικονομική ελίτ, φασίστες και μπάτσους.
Το πολυδιαφημιζόμενο «ασφαλές επενδυτικό περιβάλλον» χρειάζεται τη σοσιαλδημοκρατία να εξανθρωπίζει την καταπίεση, τις δυνάμεις καταστολής να προασπίζουν τις δυνάμεις του κεφαλαίου, βουλευτές να επικυρώνουν μνημόνια και σωρεία νόμων που επιτίθενται στα κεκτημένα μας: την Κυριακάτικη αργία, τις συλλογικές συμβάσεις, το δικαίωμα των προλετάριων στην υγεία, τη μόρφωση και τη σύνταξη.
Όλος αυτός ο συρφετός αναδεικνύει πως σ’ αυτή την κοινωνία υπάρχουν δύο ασυμφιλίωτοι κόσμοι: από τη μία του κεφαλαίου, του κράτους και των φασιστών και από την άλλη του κόσμου του αγώνα που μάχεται καθημερινά ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα και τη φτώχεια, τους αποκλεισμούς, τους πολέμους, τους ξεριζωμούς που αδιάκοπα δημιουργεί.
Στέλνουμε ένα σινιάλο αλληλεγγύης σε όλους τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες, σε όλες τις δομές αγώνα που χτυπιούνται και στοχοποιούνται από το κράτος, το παρακράτος και τις εμπροσθοφυλακές των αφεντικών. Υψώνουμε τη σφιγμένη γροθιά μας νιώθοντας πιο δυνατές και πιο αποφασισμένοι από ποτέ.
ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΤΟΥΣ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΟΜΕΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
Κατάληψη Έπαυλης Κουβέλου